معنی بی سر و سامانی در لغت نامه دهخدا

حالت و کیفیت بی سر و سامان. بیخانمانی. آوارگی. پریشانی:، سر وسامانی از این بی سر و سامانی نیست.، سعدی

معنی بی سر و سامانی در فرهنگ لغت هوشیار

کیفیت و حالت بی سرو سامان

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

بی نظم و ترتیب، آشفته، درهم، بی خانمان، بی برگ، بی توشه

(سَ رُ)

مرکّب از: بی + سر + و + سامان، محتاج. مفلس. بی برگ و توشه. (آنندراج)، بینوا، معزول. (ناظم الاطباء) ، شرمگین. (ناظم الاطباء)

بی نظم، بی ترتیب، بی خانمان، بی یار و یاور، بی کس، بینوا، فقیر، پریشان، مشوش

بی خانمان